LEEF NA en PREDIK DAN de principes van goede sadhu sanga.
Toen mijn oudste dochter de bhakti sastri cursus in Mayapur volgde, skypte ze me op een dag. “Mam, wat is belangrijker: naleven of prediken?” Mijn antwoord, zoals ze wist dat het zou zijn, was: “naleven”. “Nou”, antwoordde ze “het antwoord dat ik moet geven is” prediken “.
Hoe zou je haar vraag beantwoorden? Zei u, ‘prediken’? Zo ja, hoe belangrijk beoordeelt u uw eigen praktijk? Denk je dat het oké is om achterop te raken met je rondes om uit te gaan en te prediken?
Het belangrijkste is volgens mij onze persoonlijke toepassing. Zolang we onze eigen naleven handhaven, kunnen we streven naar de volgende en hogere fase, namelijk prediken. Maar prediken zonder onze persoonlijke praktijk te handhaven is hypocrisie en zal tot onze val leiden. Ook zal zulk een prediking geen effect hebben.
‘Tenzij iemand zelf devotionele dienst beoefent, kan hij het anderen niet leren. Deze conclusie wordt inderdaad bevestigd in de Gita en Bhagavatam. “ CC Adi 3.21
“Dus dat is een onderdeel van onze taak om te prediken, maar om het persoonlijk beoefenen, dat is onze hoofdzaak. Persoonlijk beoefenen, dat is onze hoofdzaak. Niet dat iedereen predikant zal zijn, maar zijn eigen leven is tenminste perfect. “ Kamergesprek – 24 juni 1976, New Vrindaban
“Probeer de filosofie ervan te begrijpen, pas in het leven toe en probeer deze kennis te verspreiden.” Lezing over Bhagavad-gita 2.17 – Hyderabad, 22 november 1972
“We geven onze student ook de positie van brahmana, maar als hij een dwaas nummer één blijft, misbruiken we onze poging. Hij zou een zeer geleerde geleerde moeten zijn. Dat zou het doel moeten zijn. En het is niet moeilijk om een geleerde te worden, omdat we zoveel boeken hebben. U leest en verwerkt eenvoudig wat we spreken. Niet dat we alleen bedoeld zijn om boeken te verkopen. We zijn aan het lezen. We moeten lezen. Dan zal onze positie als brahmana worden vervuld. Omdat brahmana’s leraar zijn. Iedereen die kan lesgeven, hij is brahmana. Dus tenzij je grondig leest wat je tegen de wereld gaat spreken, hoe kun je dan een brahmana en pandita worden? Dit moet u zorgvuldig noteren. “ Lezing over Srimad-Bhagavatam 3.28.1 – Honolulu, 1 juni 1975
“Je moet je praktisch gedragen; dan kunt u prediken. Anders kun je geen acarya worden. Acarya betekent iemand die de acara beoefent en vervolgens lesgeeft. Hij is een acarya. Dus acara. Na saucam napi cacaro na satyam. Satyam betekent waarachtigheid. Hij predikt iets en doet iets. Dat is geen waarheid. Waarachtigheid betekent dat wat je predikt, je moet doen. Deze dingen ontbreken dus in het asurische leven, dus we moeten oppassen dat we heel netjes en schoon moeten zijn. We moeten ons gedragen volgens het bevel van de sastra en goeroe. Dan kunnen we uit de jurisdictie van asura’s stappen. Dan kunnen we naar het platform van sura of devata komen. Dan kunnen we vorderingen maken in het spirituele leven. Als je jezelf op het asurische platform houdt, is er geen mogelijkheid om vooruitgang te boeken in het Krishna-bewustzijn. Dat is hier een waarschuwing. “ Lezing over Bhagavad-gita 16.7 – Hyderabad, 15 december 1976
Als we sadhu sanga op de juiste manier beoefenen, zullen we zeker verlichting voelen van materieel lijden en geleidelijk aan gelukkig worden:
“Probeer altijd onze boeken te bestuderen en onze filosofie vanuit verschillende richtingen te bekijken, raak zelf overtuigd van deze kennis en ongetwijfeld zullen al je problemen van de geest voor altijd verdwijnen en zul je Krishna van aangezicht tot aangezicht zien.” Bhagavatananda – New York, 8 juli 1972
Persoonlijk had ik een erg disfunctionele jeugd. Mijn oudste broer probeerde zelfmoord te plegen op de leeftijd van 15 jaar en heeft het daarna alleen gered omdat hij constant zware medicatie krijgt. Mijn jongste broer pleegde op 26-jarige leeftijd met succes zelfmoord. Ik kreeg mijn eerste suïcidale gedachten toen ik 4 was. Mijn eerste contact met het Krishna-bewustzijn gaf me enige verlichting, maar het mentale lijden omhulde me snel toen ik als getrouwde moeder het te moeilijk begon te vinden om het tempelprogramma bij te wonen. Ik ben zo dankbaar dat de Heer mij in mijn hart heeft geleid om op deze manier met Srila Prabhupada om te gaan.
Vanwege mijn persoonlijke ervaring en de uitgebreide instructies van Srila Prabhupada, ben ik er 100% zeker van dat iedereen die regelmatig zijn boeken bespreekt door de principes die ik op deze webpagina deel, verlichting zal vinden van materieel lijden en vredig en gelukkig zal worden. Omdat die transformatie in ons eigen leven plaatsvindt, willen we dit natuurlijk met anderen delen. Elke zachtaardige persoon die uit een lijdende situatie is verlost, zal natuurlijk het lijden van anderen willen verlichten:
‘Toen de bloemist zegeningen kreeg, smeekte hij de Heer of hij zijn eeuwige dienstknecht in devotionele dienst mocht blijven en door die dienst alle levende wezens goed zou doen. Hierdoor is het duidelijk dat een toegewijde van de Heer in Kṣṇa-bewustzijn niet tevreden zou moeten zijn door simpelweg zijn eigen vooruitgang in devotionele dienst; hij moet bereid zijn te werken voor het welzijn van alle anderen. Dit voorbeeld werd gevolgd door de zes Gosvami’s van Vrndavana. Daarom wordt in een gebed over hen gezegd, lokanam hita-karinau: Vaisnava’s, of toegewijden van de Heer, zijn niet egoïstisch. Welke voordelen ze ook ontlenen aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods als zegeningen die ze aan alle andere personen willen verdelen. Dat is de grootste van alle humanitaire activiteiten. Tevreden zijnde met de bloemist, gaf Heer Krsna hem niet alleen alle zegeningen die hij wilde, maar bovendien bood Hij hem alle materiële weelde, welvaart voor het gezin, een lange levensduur en alles wat zijn hart ook maar verlangde in de materiële wereld. “ KB 41: Krsna gaat Mathura binnen
Vaak denken we dat prediken betekent voor nieuwe mensen die niets van het Krishna-bewustzijn af weten. Maar andere aspirant-toegewijden leren hoe ze hun omgang met Srila Prabhupada kunnen verbeteren, is ook erg belangrijk. Deze ‘in-house’ prediking is zelfs nog belangrijker dan preken tot nieuwe mensen:
“Je eerste taak zou moeten zijn om ervoor te zorgen dat alle toegewijden in jouw zone van management regelmatig onze literatuur lezen en het onderwerp serieus bespreken vanuit verschillende invalshoeken, en dat ze op de een of andere manier de kennis van Krishna-bewustzijn absorberen. filosofie. Als ze volledig zijn opgeleid in onze filosofie en als ze alle kennis kunnen krijgen en deze vanuit elk gezichtspunt kunnen bestuderen, dan zullen ze heel gemakkelijk tapasya of verzaking uitvoeren en dat zal hun vooruitgang in Krishna-bewustzijn zijn. Dus eerst moet u al uw tempelpresidenten en de andere toegewijden instrueren om dagelijks te lezen, net zoals we hebben gedaan tijdens onze ochtendles in Los Angeles. Misschien herinnert u zich nog dat we elke ochtend een sloka in het Sanskriet lazen en het geheel reciteerden en het vervolgens grondig bespraken door verschillende nieuwe dingen te zien. Dus introduceer je dit systeem en train je eerst de toegewijden. Maak je voorlopig niet al te veel zorgen over niet-toegewijden, nu moeten we oplossen welke toegewijden we hebben aan de kennis van Krishna-bewustzijn, dan zullen we slagen. Wat hebben veel toegewijden voor zin als geen van hen kennis heeft? “ Brief aan: Satsvarupa – Los Angeles 16 juni 1972
Als u begint te profiteren van het toepassen van de principes die ik op deze webpagina deel, kunt u ook worden bewogen om mij te helpen dit met andere toegewijden te delen. Hier zijn enkele manieren waarop Srila Prabhupada suggereert dat we allemaal zijn missie kunnen helpen:
‘Dus, iedereen kan Krishna dienen. Pranair arthair dhiya vaca sreya-acaranam sada. Ofwel met uw leven, ofwel met uw geld, ofwel met uw intelligentie, ofwel met uw, met uw woorden. U kunt Krsna dienen. In ieder geval. Dienst aan Krsna kan niet worden belemmerd. Ahaituky apratihata. Het kan niet worden gecontroleerd. In elke levensomstandigheid kun je Krishna dienen. Het eerste is dat als je je leven kunt wijden, dat heel goed is. Net zoals je hebt gedaan. Je hebt je leven gewijd aan het verspreiden van deze Krishna-bewustzijnsbeweging. Dat is eerste klas, pranaih. Als je je leven niet meteen kunt wijden, geef dan vijftig procent van je inkomen uit aan Krishna. Pranair arthaih. Als je denkt dat je geen geld hebt, pranair arthair dhiya, door je intelligentie. Als je wat kennis hebt, schrijf dan een paar boeken en verspreid het, Krṣṇa-bewustzijn. En heb je geen opleiding, geen geld en kun je je leven niet besteden, dan kun je je vacana besteden. Vaca. Pranair arthair dhiya vaca. Wat is de vaca? Chant Hare Krsna en vertel iedereen: “Chant alstublieft Hare Krsna.” Waar is de moeilijkheid? Je kunt Krishna in elke levensomstandigheid dienen. Maar wees geen vrek. “ lezing over Srimad-Bhagavatam 1.2.9 – Vrndavana, 20 oktober 1972
In het gedeelte ‘Hoe u kunt helpen’ van de webpagina, stel ik manieren voor waarop u de boodschap van ‘Verbetering van onze Sadhu Sanga’ kunt helpen verspreiden.
Maar zelfs als je niet kunt helpen de boodschappen van ‘Verbetering van onze Sadhu Sanga’ te verspreiden, smeek ik je nederig om ze in ieder geval zelf te oefenen. Want door onze sadhu sanga te verbeteren, gaan we terug naar God:
“Het woord jīvanti geeft aan dat een toegewijde die altijd over Heer Kṛṣṇa hoort, terug naar huis zal gaan, terug naar God, zelfs als hij niets anders kan doen dan zijn bestaan in stand te houden en te luisteren naar onderwerpen over de Heer.” SB 10.14.3 betekenis