HELP uw gesprekspartner zijn eigen begrip te ontwikkelen door empathische luistervaardigheden te gebruiken.
Toen we voor het eerst thuis begonnen met het bespreken van Srila Prabhupada’s verklaringen, voelden we ons vaak gefrustreerd aan het einde van een discussie vanwege subtiele rivaliteit tussen ons. Er zijn zoveel manieren waarop we elkaar vervreemd kunnen laten voelen, en we hebben ze allemaal geprobeerd. We marginaliseren bijvoorbeeld het begrip van de ander. Dit is zo gemakkelijk te doen met kleine weggegooide opmerkingen zoals, “ja, maar dat is niet het belangrijkste punt”. Of we kunnen het punt van de ander gewoon negeren. Ik vraag me af of je dit ooit hebt meegemaakt (of het zelf hebt gedaan). U zegt iets, en wanneer u stopt, maakt de andere persoon een volledig ongerelateerde opmerking … ze negeren uw punt en lijken van onderwerp te veranderen.
Het is zo moeilijk om ons begrip van de leringen van Srila Prabhupada te verdiepen wanneer elke poging die we doen om contact te maken met de leringen teniet wordt gedaan door de antipathie van onze gesprekspartner. Eerlijk gezegd weet ik niet hoe we erin geslaagd zijn vol te houden met onze eerste pogingen om de Srimad Bhagavatam en de Bhagavad-Gita samen te bespreken. Gelukkig, toen we op een dag naar de Chaitanya Charitamrta luisterden, spraken deze verzen ons echt aan:
CC Madhya Lila 24.9: “Over het algemeen kan Ik door Mijzelf geen verklaring geven, maar door de kracht van uw omgang kan er iets tot uiting komen.” (Lord Chaitanya tot Sanatana Goswami)
CC Madhya Lila 24.312: “Nu, door jouw associatie, is er een andere betekenis ontwaakt. Het is dankzij jouw toegewijde dienst dat deze betekenisgolven ontstaan. ” (Lord Chaitanya tot Sanatana Goswami)
In beide bovenstaande verzen drukt Heer Chaitanya zijn onvermogen uit om de tekst alleen op eigen kracht te begrijpen. Hij vertelt ons eerder dat welk begrip dan ook dat tot Hem kwam, dit gebeurde vanwege een kwaliteit of handeling van Sanatana Goswami. Hij geeft de eer van Zijn begrip aan Sanatana Goswami. We begonnen te overwegen wat het was, dat Sanatana Goswami deed, waarvan Lord Chaitanya zei dat het hem hielp te begrijpen? Als we enig inzicht zouden kunnen krijgen in deze vraag, zouden we misschien ook kunnen stoppen met het belemmeren van elkaars verkenning van sastra, en leren hoe we elkaar meer kunnen ondersteunen.
Hier zijn enkele inzichten die we hebben verkregen:
- Inzichten van Stephen Covey
- Obstakels voor empathisch luisteren en bijbehorende problemen
- Enkele voordelen van het overwinnen van onze weerstand tegen empathisch horen
- Sastrisch bewijs van empathisch gehoor gebruikt in spirituele discussies
Inzichten van Stephen Covey
Rond de tijd dat het bovenstaande gedeelte van de Caitanya Caritamrta met ons in contact kwam, lazen we ook twee andere zeer nuttige boeken: The Seven Habits of Highly Effective People door Stephen Covey, en How to Speak so Kids Will Listen; en Listen so Kids will Talk door Elaine Mazlish en Adele Faber. Beide boeken lieten ons kennismaken met de kracht en het vitale belang van empathisch luisteren bij het bevorderen van goede communicatie.
Stephen Covey schrijft:
“Degene die luistert, doet het meeste werk, niet degene die spreekt.”
De bovenstaande verklaring weerspiegelde in hoge mate de gevoelens van Heer Caitanya toen Hij Sanatana Goswami de eer gaf voor de inzichten die tot Hem kwamen. Dus besloten we om empathisch naar elkaar te luisteren. Als een van ons iets zei, reflecteerde de ander actief terug wat we begrepen hadden dat onze gesprekspartner had bedoeld. Deze ontwikkeling in onze discussietechnieken heeft echt geholpen. Maar we ontdekten dat het alleen nuttig was als onze stemming goed was. Als we halfslachtig of respectloos terugkaatsten, dan was het even onbehulpzaam als onze eerdere praktijken van marginaliseren en negeren van elkaar. Deze ontdekking werd ondersteund door Stephen Covey in het volgende fragment uit zijn boek:
“Empathische luistervaardigheden geven anderen gedeeltelijk psychologische lucht (open ruimte waarin een persoon gevoelens kan verkennen, emoties kan uiten en zich begrepen kan voelen zonder te worden beoordeeld). Deze vaardigheden omvatten het vangen van gevoelens uit non-verbale signalen, aandachtig luisteren en empathische reacties duidelijk, ondersteunend en oprecht formuleren.. Maar hoewel al deze vaardigheden belangrijk zijn, is attitude nog belangrijker om anderen psychologische lucht toe te laten. Om effectief te kunnen werken, moeten vaardigheden gebaseerd zijn op een zorgzame houding en een oprecht verlangen om te begrijpen. “
Obstakels voor empathisch luisteren ... en daarmee gepaard gaande problemen
Velen van ons kunnen het een echte uitdaging vinden om echt oprecht te verlangen om onze gesprekspartner te begrijpen, vooral als onze gesprekspartner onze spirituele ‘junior’ is. Deze onwil kan worden versterkt wanneer er een sterke culturele conditionering is om onszelf spiritueel superieur te achten aan onze ondergeschikte. We kunnen dan voelen dat het zonde van onze tijd is om actief en zorgzaam naar onze vrouw, kind of andere ondergeschikte te luisteren. We raken cultureel geconditioneerd om te geloven dat ze me gewoon moeten horen en begrijpen, omdat ik het beter weet dan zij. Deze mentaliteit kan het vaak moeilijk maken voor echtgenoten om een interactieve discussie te hebben met hun vrouw, ouders met hun kinderen en ‘oudere’ toegewijden met ‘jongere’ toegewijden.
Heb je deze ervaring ooit gehad? Wanneer de persoon met wie u spreekt denkt dat hij uw meerdere is en u daardoor niet kan horen. Wat doet dat met jou? Misschien ben ik het alleen, maar ik ga bekennen dat ik ze na een tijdje ook niet meer wil horen. Omdat ik me niet gewaardeerd voel door hen, vind ik het moeilijk om te waarderen wat ze te zeggen hebben. Geleidelijk aan word ik net zo resistent om ze te begrijpen als zij zijn om mij te begrijpen.
Enkele voordelen van het overwinnen van onze weerstand tegen empathisch horen
Zelfs als we ons spiritueel superieur voelen aan iemand anders, zou ik willen voorstellen dat een van de beste manieren om hen aan te moedigen om echt te horen wat je te zeggen hebt, is door echt te luisteren naar wat ze te zeggen hebben. Onze acties spreken luider dan onze woorden. Als we een goed, respectvol actief gehoor modelleren, moedigen we onze vrouw, kind of spirituele jongere aan hetzelfde te doen. Een goed wederzijds actief gehoor genereert een gunstige cultuur om de betekenisverklaringen van Srila Prabhupada te bespreken en alle betrokkenen in staat te stellen zich goed te voelen en te leren. (Trouwens, volgens Srimad Bhagavatam 3.25.25 moeten we ons goed voelen als we Krishna katha met toegewijden bespreken.)
Het implementeren van dit principe van empathisch horen heeft nog een ander voordeel, waarnaar verwezen wordt in het volgende vers dat door Heer Caitanaya wordt gesproken in:
CC Madhya Lila 21.145: “Heer Krishna is zeer genadig jegens jou omdat Hij door Mijn geest te verwarren, Zijn persoonlijke weelde en zoetheid heeft blootgelegd. Hij heeft ervoor gezorgd dat je al deze dingen van Mij hebt gehoord, zodat je het begrijpt. ” (Lord Chaitanya tot Sanatana Goswami)
In het bovenstaande vers suggereert Heer Chaitanya dat Heer Krishna soms via een derde persoon tot ons zal spreken. Ik denk dat je het ermee eens zult zijn dat alle intelligentie van Krishna komt. Soms zal Hij ons rechtstreeks door onze eigen intelligentie leiden, maar vaak zal Hij ons door een andere persoon leiden. Sinds we dit empathische gehoor gebruiken in onze discussies thuis, hebben we dit fenomeen vaak meegemaakt. Vaak zal de Heer onze ondergeschikte inspireren om iets te zeggen dat we echt moesten horen. Het helpt dus niet alleen onze gesprekspartner om empathisch horen te oefenen, maar het heeft ook voordelen voor ons.
Sastrisch bewijs van empathisch gehoor gebruikt in spirituele discussies
Bij mijn pogingen om toegewijden aan te moedigen om empathisch luisteren toe te passen in hun discussies, stuitte ik op veel bezwaren. Sommige zijn slechts een kwestie van houding, zoals het kan me niet schelen. (Ik hoop echt dat enkele van de punten die ik al heb behandeld, dit specifieke bezwaar zullen helpen wegnemen.)
Het bezwaar van een intelligente toegewijde tegen mij was echter dat hij geen direct bewijs zag voor de praktijk van empathisch horen in onze Schriften. Het model van horen in onze Schriften lijkt eerder te zijn dat één persoon spreekt en alle anderen zwijgzaam luistert.
H.H Sivarama Swami was de eerste die mij op het volgende sastrische bewijs wees dat de praktijk van empathisch horen ondersteunt:
‘Vers: overweldigd door een enorme schat aan transcendentale vreugde bij het horen van deze zaken, herhaalde de vierhoofdige Brahma zachtjes ieder gemaakte punt en accepteerde alles dat hem werd geleerd, en betoonde toen keer op keer zijn respect aan de voeten van de Heer.’
Commentaar: “…. Om begrip van de woorden van de Heer te tonen, herhaalde Brahma plichtsgetrouw elk punt, en bevestigde hij dat hij het volledig eens was, voordat de Heer verder ging met het volgende.” -Sri Brihad-Bhagavatamrita; Deel twee; Hoofdstuk 2 tekst 134:
Vervolgens heb ik andere voorbeelden gehoord. Hier zijn twee voorbeelden van Jaiva Dharma (ik geef paginaverwijzingen van zowel de Gaudiya Vedanta Publicatie als de Brihat Mridanga Press-versies):
“Caṇḍīdāsa: Vandaag ben ik gezegend. Van alle instructies die uit de mond van de meest gerespecteerde Bābājī Mahāśaya zijn gekomen, zijn dit de punten die ik heb kunnen verwerken. ” Jaiva dharma pg 151 (Gaudiya Vedanta-publicatie)
“Candidasa antwoordde:‘ Ik was in staat om het volgende te assimileren van de prachtige spirituele leringen gegeven door de meest respectabele Ananta dasa Babaji…. ”” (In Brhat Mrdanga Press versie pagina 105;
In het bovenstaande fragment gaat Candidasa verder in zijn eigen woorden te herhalen wat hij heeft begrepen dat Ananta dasa Babaji hem had geinstrueerd. Dit is een voorbeeld van empathisch horen.
Een tweede voorbeeld van Jaiva Dharma is het volgende:
“(Lahiri 🙂 Nu hoop ik dat je het verschil tussen nitya en naimittika upasana (aanbidding) hebt begrepen
Devadasa: Ja. Als iemand de sri-vigraha (Murti) van Bhagavän aanbidt, maar die vigraha niet als eeuwig accepteert, dan is het geen aanbidding van een eeuwig object. ” (Gaudiya Vedanta-publicatie pag. 89)
(Lahiri 🙂 “Ik hoop dat je geïnformeerd bent over het verschil tussen nitya-upasana, eeuwige godheidsverering en naimittika-upasana, tijdelijke rituele godheidsverering.”
‘Devadas,“ Ja! Als iemand de sri-murti aanbidt, maar deze vorm niet als eeuwig accepteert, is zo’n aanbidding materieel en niet spiritueel. ” -Brhat Mrdanga Press publicatie pagina 59
In het bovenstaande fragment reflecteert Devadas in zijn eigen woorden wat hij heeft begrepen uit de instructies van Lahiri aan hem. Dit is een ander voorbeeld van empathisch horen.
Vervolgens vat Pariksit Maharaja in het Srimad-Bhagavatam 6.1.1-5 samen wat hij tot dusver heeft begrepen dat Sukadeva Goswami heeft onderricht. Dit is een ander voorbeeld van empathisch horen.